No (56) 27/Feb

ေဖေဖ ေမေမ

ေနေကာင္းလား
ဒီေန႕ Saturday ဆိုေတာ့ သမီး ေနျမင့္မွထတယ္။ အိမ္သန္႕ရွင္ေရးလုပ္တယ္။ စာဖတ္တယ္။ သီးခ်င္းနားေထာင္တယ္။
အန္တီတို႕ကေတာ့ ဒီေန႕ Olympic Village ထပ္သြားၾကတယ္။ ဒီတပါတ္ကေနာက္ဆံုးဆိုေတာ့ လူစည္တယ္။ မနက္ျဖန္ Sunday ပိတ္ပြဲက်င္းပမယ္။ TV ကလာမယ္။ သမီး တုိ႕ၾကည့္တယ္။
မေန႕က အု၀ဲတို႕သားအမိ ေထြးေထြးၾကည္ ကေလးေမြးတာ သတင္းသြားေမးဖို႕အသြား ကားေပၚမွာ ေဖေဖ နဲ႕ေတြ႕တယ္ေျပာတယ္။ သမီးနဲ႕ အု၀ဲ Online မွာေတြ႕ျပီး သူတို႕ ကားေပၚတက္သြားတာ။
သမိုင္းၾကီးၾကီးက သမီးကို အားငယ္ေနမယ္ ထင္ေနတယ္။ သမီး က အဲ့လိုေတြးျပီး အားငယ္တက္တဲ့လူမဟုတ္ပါဘူး။ လက္ရွိေရာက္ေနတဲ့အေျခအေနတိုင္းကို အဆင္ေျပေအာင္ ေပ်ာ္ေအာင္ ပိုေကာင္းေအာင္ ဘဲ ေတြးတယ္။
ျပီးေတာ့ ခုခ်ိန္က အားငယ္ရမယ့္ အခ်ိန္မဟုတ္ေတာ့ဘူးေလ။ ငယ္ငယ္က သမီးကို လူရာမသြင္းသလို ဆက္ဆံခဲ့ဘူးတဲ့လူေတြကို ျပံဳးျပီး ျပန္ၾကည့္လို႕ရတဲ့ အခြင့္အေရး သမီးလက္ထဲေရာက္ေနျပီဘဲ။
အားငယ္စရာမလိုေတာ့ပါဘူး။ အားငယ္တယ္ဆိုတာ အရင္ကသာ ျဖစ္ခဲ့ဘူးတဲ့ ခံစားမူတခုပါ။ ခုမရွိေတာ့ဘူး။
သမီး စိတ္ထဲ ခံျပင္းတာေတြ မေက်နပ္တာေတြ ရွိရင္ တေန႕ ျပန္အႏိုင္ရမယ္ လို႕ေတာ့သမီးယံုတယ္။ ကံကို ယံုလြန္းတာမဟုတ္ေပမယ့္ ကံ က အဲ့လိုဖန္တီးေပးေလ့ရွိတယ္။ သမီး တမင္လုပ္ယူတာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။
သူ႕ဘာသာ ျဖစ္ျဖစ္လာတာပါ။
မေမဦးကို ေငြပို႕ရလို႕ အန္တီခင္ညည္းေနတယ္ေပါ့။ အဆင္ေျပသြားမွာပါ။ သူလည္း ဟုိမွာေက်ာင္းတက္တုန္းဆိုေတာ့ လခေတာ့ဘယ္ေကာငး္ေကာင္းရဦးမလဲ။ Part Time ကေတာ့ သိတဲ့အတိုင္းဘဲေလ။ ခုိးလုပ္ရတာ။
Student နဲ႕လာျပီး Part time က တရား၀င္လုပ္ခြင့္မရွိဘူး။ ရွိလည္း ကန္႕သတ္ခ်က္ေတြမ်ားတယ္မလား။ အဲ့ေတာ့ နဲနဲ ေတာ့က်ပ္တည္းမွာေပ့ါ။ ကိုေအာင္တုန္းကလည္း အိမ္ကပို႕ေနရတာဘဲေလ။
သမီးက ကံေကာငး္တယ္လို႕ အားလံုးကေျပာၾကတယ္။ ဒါလည္း တမင္လုပ္ယူတာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီလိုျဖစ္လာလိမ့္မယ္ လို႕လဲ အရင္က မေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ဘူး။ ရည္ရြယ္ထားတာလည္းမဟုတ္ဘူး။
သမီး ငယ္ငယ္က နဲနဲ လူေတြရဲ႕ အျပင္ေရာက္ေနတက္တယ္။ လူ၀င္မဆံ့သလိုလဲ ျဖစ္ဘူးတယ္။ ေငြေၾကးအရ တန္းတူမျဖစ္တာေၾကာင့္လဲ ပါမယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီတုန္းကေတာ့ စိတ္နာသလိုခံစားရတယ္။
ခုေတာ့လည္း ဘယ္လိုမွမေနေတာ့ပါဘူး။ ကိုယ္ တုန္းက ခံရဘူးလို႕ သူမ်ားကို ကို္ယ့္လိုျပန္ခံရေအာင္လုပ္မယ္ လို႕ေတာ့ သမီး စိတ္မကူးမိဘူး။ အရင္က ကိုယ့္ကို မတူသလိုၾကည့္ခဲ့တဲ့သူကို ခုကိုယ္က ျပံဳးျပံဳးဘဲ ၾကည့္ခ်င္တယ္။
စိတ္ထဲမွာဘာမွမရွိပါဘူး။
ဒါေၾကာင့္ ၾကီးၾကီးကိုလည္း ေျပာလုိက္ပါ သမီး အားမငယ္တက္ပါဘူးလို႕။ သမီး က ပစ္တိုင္းေထာင္ လို႕။
အိမ္နဲ႕ေ၀းေတာ့ တခါတေလ ျပန္လာခ်င္သလိုေတာ့ ျဖစ္တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္လည္း စကန္႕ပိုင္းပါဘဲ။ အဲ့ဒီစိတ္ေပၚလာရင္ တခုခုထ လုပ္လုိက္တယ္။ အဲ့ေတာ့ ေပ်ာက္သြားတာဘဲ။
ဒီမွာလည္း အမ်ိဳးေတြ ၾကားထဲဆိုေတာ့ သိပ္ျပီးေတာ့ မိသားစု မရွိသလို မခံစားရဘူး။ နဂိုလိုပါဘဲ။ စားစ၇ာ၇ွိစား သြားစရာရွိသြား အလုပ္လုပ္ ပိုက္ဆံရ ဒါဘဲ။
ေဖေဖ့ ကိုသတင္းေကာင္းေျပာရဦးမယ္။ ဒီ Olympic မွာ သမီးတို႕ အမ်ိဳးထဲက အျမတ္အထြက္ဆံုးလူတေယာက္ရွိတယ္။ ဦးျမင့္ေအာင္ေလ။ သူ႕အိမ္က Olympic စကိတ္ကြင္းေရွ႕ဆိုေတာ့ လာၾကည့္တဲ့လူေတြက ကားထားစရာမရွိရင္ သူက သူ႕
ကားပါကင္မွာေပးထားတယ္။ ခု 3 ပါတ္ေလာက္အတြင္း ကား ပါကင္ ငွားခ $ 2000 ေလာက္၀င္တယ္ေျပာတယ္။ ဟန္က်ေနတယ္။ ျပံဳးျပံဳး ျပံဳးျပံဳး နဲ႕။
ဦးျမင့္ေအာင္အိမ္က ေဟာင္းေနျပီ ဒါေပမယ့္ သူ႕ အိမ္က ျမိဳ႕လယ္ဆိုေတာ့ ေစ်းအရမ္းေကာင္းတယ္။ အဘိုးရွိတုန္းကလည္း အားကစားရာသီဆို အဘိုးက Car Parking ထြက္ေခၚတာတဲ့။
လာထားလို႕ရတယ္ေပါ့။ English လိုကမတက္ေတာ့ ဆိုင္းဘုတ္လုပ္ေပးထားရတယ္။ 1 စီး 20 ဆိုျပီး ေရးျပီး ကိုင္ထားတာေပါ့။ သူ႕ကိုေပးမလုပ္ရင္ စိ္တ္ဆိုးတယ္တဲ့။ သူ႕ဘာသာလုပ္ရမွ ေက်နပ္တာတဲ့။
ခုေတာ့ အဘိုးမရွိေတာ့ ဦးျမင့္ေအာင္ဘာသာ လုပ္ေနတာေပါ့။ 20 ရတယ္ေလ။ သူ႕အိမ္ေနာက္ကြက္လပ္မွာက 4 စီးအသာေလးဆန္႕တယ္မလား။ Skate ပြဲကလည္း အနည္းဆံဳး 3 ေလးနာရီ ၾကာတယ္ေလ။
ေထာတာေပါ့။
ဘုန္းဘုန္းနဲ႕ Dictionary ထည့္ေပးတဲ့အခါ စကဴဘူးခြံကိုခၽြတ္ျပီး ျပားေနေအာင္လုပ္ျပီး Dictionary ကသပ္သပ္ ဘူးခြံက သပ္သပ္ထည့္ေပးပါလား။ ဒါဆို သိပ္မၾကီးေတာ့ဘူးေပါ့။ အဆင္ေျပမလားလို႕ ပါ။

ဒါဘဲေနာ္
ဒီေန႕အဖို႕ေတာ့
ေမေမ ေဖေဖ ေနေကာင္းေအာင္ေနေနာ္
သမီတိုးတုိး