ကုိယ္ေရးကိုယ္တာ

အဲဒီအခ်ိန္ေတြကုိ ျပန္ျမင္ေယာင္ၾကည့္ရင္
အျဖစ္အပ်က္ေတြဟာ အ၀ါေရာင္သန္းေနတဲ့ဇာတ္၀င္ခန္းေတြလုိပါပဲ
အာကသထဲမွာ ေမ့ေလ်ာ့က်န္ခဲ့တဲ့ အာကသယာဥ္မႈးတစ္ေယာက္လုိ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ခံစားေနခဲ့ရတယ္
အာကသယာဥ္ကေတာ့ ေျမကမ ၻာဆီ
ျပန္လည္ထြက္ခြာသြားေပါ့
အဲဒီတုံးက အခန္းထဲမွာ ၀ါက်င္က်င္မီးလုံးတစ္လုံး ထြန္းထားခဲ့ၿပီး
ကၽြန္ေတာ္ကလည္း အခန္းထဲမွာပဲ အေနမ်ားခဲ့တယ္
အေရွ႕ဘက္ ရုိးမဆီ ဦးတည္သြားတဲ့ ကားတစ္စီးစီးရဲ႕
ေခါင္မိုးေပၚတက္လုိက္သြားရင္
မိန္းမပ်က္,မရွိတဲ့ ၿမိဳ႕ကေလးတစ္ၿမိဳ႕ဆီေရာက္ႏုိင္တယ္
(ကၽြန္ေတာ္ရွာမေတြ႕ခဲ့တာလည္း ျဖစ္ႏုိင္တယ္)
အဲဒီၿမိဳ႕ကေလးမွာ
ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္နဲ႔ ဂ်က္လန္ဒန္ရဲ႕စာအုပ္ေတြ စုေဆာင္ထားတဲ့
စာအုပ္ဆုိင္တစ္ဆုိင္ရိွတယ္
ကၽြန္ေတာ္ဟာ ကမၻာႀကီးကုိ ဆက္သြယ္ၾကည့္တဲ့အေနနဲ႔
ေဘာလုံးပြဲေတြသြားၿပီး ဆဲေရးတယ္
သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္နဲ႔အတူ ေက်ာင္းသူအေဆာင္ေတြေရွ႕မွာ
`ငွက္ဆိတ္တဲ့သစ္စည္း´ကုိ ရြတ္တယ္
ပုိပုိရဲ႕ အႏုပညာသီအုိရီစာအုပ္တစ္အုပ္ကုိ နည္းမလည္ဘဲ ႀကိဳးစားဖတ္ရႈခဲ့ေပမယ့္ နားလည္မႈဆီေရာက္မသြားခဲ့ပါဘူး
ပုိက္ဆံအတြက္္
တူးဒီေရာင္းတယ္
ေဘာပြဲက်န္ျဖတ္လုပ္တယ္
၀ါက်င့္က်င့္မီးေရာင္ေအာက္မွာ ခ်န္ပီယံလိဂ္ေဘာလုံးပြဲမ်ား စတင္ခ်ိန္အထိ ဘရားသားစ္ကာရာမာေဇာ့နဲ႔ ေနထုိင္ခဲ့တယ္
ဒေရာ၀င္ေပပါတစ္ရြက္ေပၚမွာ I wanna fuck them all ဆုိတဲ့ စာတမ္းေရးၿပီး အခန္းအျပင္ဘက္မွာ ကပ္ထားခဲ့တယ္
ရက္မ်ားမၾကာမီဘဲ အဲဒီစာရြက္ေပၚမွာ
ေက်ာင္းသူေတြရဲ႕ နံမည္ေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္သြားခဲ့တယ္။
ညေနဘက္ဆုိ
ပုိကာ၀ုိင္းထုိင္ရင္ထုိင္
ဒါမွမဟုတ္ အရက္နည္းနည္းေသာက္ၿပီး
`ဒီလုိမခ်စ္ဘူး မေျပာပါနဲ႔´လုိ႔ ကာရာအုိေကဆုိင္မွာ ေအာ္ရင္ေအာ္
ဒီလုိ႔နဲ႔
ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္
အယ္လ္ေနာင္းရဲ႕ `အခ်စ္´သီခ်င္းေလးညဥ္းရင္းညဥ္းရင္း
တြင္းတစ္ခုထဲျပဳတ္က်သြားတယ္
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က သူ႕ကုိသရဲစီးေနပါၿပီ္ဆုိၿပီး ႀကံဳးေအာ္ေနခ်ိန္မွာ ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ သူ႕ရဲ႕ အခန္းထဲမွာ
ငါးမုန္႔ေၾကာ္တစ္ထုပ္ကုိ တိတ္တဆိတ္ စားေသာက္ေနခဲ့တယ္
ကၽြန္ေတာ္လည္း ငွားလာတဲ့ မဂၢဇင္းထဲက
ဧကစာခ်ိဳရဲ႕ ကာတြန္းတစ္ကြက္နဲ႔
လိပ္ျပာသန္႔သန္႔ရဲ႕ `အိမ္ေထာင္ေရး အစီရင္ခံစာ´ကုိ မိတၱဴကူးၿပီး
အခန္းတံခါးမွာ ကပ္ထားလုိက္တယ္