ေခါက္ စာေတြပဲ ေခါက္
ၾကည့္ သြားတယ္
ဘယ္ေတာ့မွ
ျပန္မလာေတာ့
ဖန္သားၾကိဳးမွ်င္ထဲ
မေန႔က ေျပာေတာ့
ဒီေန႔
ေျပာေတာ့ မနက္ျဖန္
က်န္ခဲ့မယ္ ျပန္ခဲ့မယ္
ျပန္မလာေတာ့ဘူး
ၾကယ္ၾကည့္ သြားၾကည့္
အၾကိမ္ၾကိမ္ အလီလီ
ထြက္သြား
ၾကယ္ေသၾကီးက ျမဴးၾကြလာ
ဒုကၡပန္းမ်ား လွလွ
သူ႔ဆံပင္ဟာ
သူ႔လက္ထဲ ပါသြားတယ္
တစ္ေခ်ာင္းခ်င္းအလိုက္
အေတြးဟာ အခဲလိုက္ ျဖစ္ေနတယ္
ပံုစံတက် ပံုေဖာ္ျပီးသား ပံုေပၚလာတယ္။
ၾကယ္ ေသသြားျပီလား
အဲတာ မဟုတ္ဘူး
လႈပ္ေနတဲ့ အသားစေတြ
ေႏြဟာ ထြက္ေပါက္ပိတ္ေန
ခလုတ္ကို ဆြဲခ်ျပီးတဲ့ေနာက္
မ်က္လံုးေပါက္ ၾကယ္
ၾကည့္သြား
ျဖည္းျဖည္း
သူ႔ ေပ်ာ္စရာထဲ သူျပန္ ေရာက္လာမေတာ့
ဘယ္ေတာ့မွ ေရာက္မလာ။
ေနထြန္းႏိုင္ (၂၀၁၃)
Kanyan's Blog 