ေနာက္ဆို
ကိုမပါေတာ့ဘူးနွင္းေရ
အနီေရာင္ဟာ ပူတယ္
အဲ့စာေၾကာင္းက ဘာသာျပန္လိုက္မွ
မူလအဓိပၸါယ္ကို ေရာက္ပါလိမ့္မယ္
အျပင္မွာ ဘယ္လိုေနလဲ
လြမ္းတဲ့အခါ
ေျခဖ်ားေလးေတြ
ကုပ္သြားေသးလား
ဟုတ္ပါတယ္
အလင္းေရာင္ဟာ
အဲ့ကြဲေၾကာင္းေလးထဲက ဝင္လာတာ
Archive for December, 2019
December
Posted in Poem on December 31, 2019| Leave a Comment »
ပ်ံသန္းျခင္းရဲ႕႐ုပ္ပုံလႊာ
Posted in Asymptote on December 27, 2019| Leave a Comment »
ငွက္တစ္ေကာင္ပုံဆုိၿပီး ဆြဲလုိက္တယ္ တကယ္ေတာ့ အဲဒါ ငွက္ရဲ႕ ပ်ံသန္းျခင္းပဲ၊ ငွက္ေတာင္ မပါေသးတဲ့ ပ်ံသန္းျခင္းေပါ့၊ ငွက္နဲ႔အတူ ႀကီးျပင္းလာတဲ့ ပ်ံသန္းျခင္း၊ ပ်ံသန္းျခင္းရဲ႕ လိႈင္းေတြထဲမွာပဲ ငွက္ဟာ ႏြမ္းလ်လာ၊ ပ်ံေနတဲ့ ငွက္တေကာင္ပုံ ငါမဆြဲပါ၊ ပ်ံသန္းျခင္းကသာ သူ႕ဟာသူဆြြဲသြားတာ၊ ငါလား၊ ငါကေတာ့ ငါ့ကုိယ္ငါ ဘုရားသခင္လုိလုိ ဘာလုိလို၊ ေလနဲ႔ မွတ္ဉာဏ္အတြက္သာ ေတးခ်င္းဖြဲ႕လုိ
မူရင္းကဗ်ာဆရာ = José Mármol
မူရင္းကဗ်ာ = sketch of flight
မူရင္းဘာသာ = စပိန္
အဂၤလိပ္ဘာသာမွ ျပန္ဆုိသူ = Erica Mena
ညေန
Posted in Asymptote on December 19, 2019| Leave a Comment »
မုိးေတြ ပန္းပြင့္ရဲ႕႐ုိးတံလုိ ရြာတယ္။
မုိးေရထုနဲ႔ တိုးမိသြားတဲ့ အင္းဆက္ေတြ သစ္ရိပ္ေအာက္ ခုိေန။
နံရံတ၀ုိက္ အုံဖြဲ႕ရင္း ေလညႇင္းသဲ့သဲ့ကုိ အာ႐ုံခံေနၾကတယ္။
အသံဗလံေတြကုိ ေနကသတ္ပစ္လုိက္တယ္၊ လိႈင္းေတြ။
ငါ့အ႐ိုးစုက အဲဒီအေပၚ ပန္းျဖဴျဖဴေတြ ထားေပးလုိက္တယ္။
အေတြးေတြေၾကာင့္ အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ေနရတဲ့ငါးဟာ ကမ္းပါးယံကုိ တြယ္တက္ေနတယ္။
မူရင္းကဗ်ာဆရာမ = Sagawa Chika
မူရင္းကဗ်ာ = Afternoon
မူရင္းဘာသာ = ဂ်ပန္
အဂၤလိပ္ဘာသာျပန္ဆိုသူ = Sawako Nakayasu
လူအအိပ္မက္
Posted in Poem on December 15, 2019| Leave a Comment »
မိုးေရထဲ
တယ္လီေဗး႐ွင္းတစ္လုံး
ငါနဲ႔လာစကားေျပာေန
တယ္လီေဗး႐ွင္းကို
စကားျပန္ေျပာ(ခြင့္)ရတာ
ဒါပထမဆုံး
ႏိုးလာေတာ့
ဘာေတြေျပာၾကသလဲ
ငါသတိမရ
-မဆ
နင္ ေလ်ွာက္နမ္းတဲ့ေနရာေတြမယ္
မွဲ႔ေတြေပါက္လာတယ္
ေနာက္ေတာ့
မွဲ႔ေတြက အရမ္းယားတာပဲ
………
မွဲ႔ေတြ ပဲ့ထြက္ကုန္တဲ့အထိ
ငါကုတ္ဖဲ့..
ငါငိုတဲ့အခါ
မ်က္လုံးေတြ စီးက်လာတယ္
ငါ့မွာ မ်က္လုံးေတြ အဲေလာက္မ်ားမ်ားရိွမွန္း
မသိခဲ့
ငါ ဘာျဖစ္လို႔ ငိုမိလဲ
ေမ့ေလ်ာ့သြားေတာ့တယ္
-မဆ
အေရာင္ရိွတဲ့ေလ
တိုက္ေန..
အိပ္မက္ေနမွန္း
ငါသိလိုက္တယ္
-မဆ
လိင္တူဆက္ဆံေနတဲ့
က်ားႏွစ္ေကာင္အနား
ေခြၽးေတြရြဲနင့္ေနတဲ့
စာေျခာက္႐ုပ္
ငါ
-မဆ
#စၾကာ၀ဠာထဲမွာတေနရာ
Posted in Poem on December 11, 2019| Leave a Comment »
အဲဒီကေနၾကည့္ရင္ ငါ့ကိုေဇာက္ထိုးျမင္ရမယ္
ေလမရွိတာ့ ေန႔လယ္၂နာ၇ီမွာ လက္ဖက္ရည္ကို မႈတ္ေသာက္လို႔မရဘူး
အိမ္ေတြဟာ ပ်ံေနေတာ့ အိမ္ျပန္စရာလဲမလိုေတာ့
ေနာက္ကလိုက္လာတဲ့ႏြား႐ုိင္းနဲ႔ ဆဲဖီ႐ိုက္ခ်င္လဲ႐ုိက္
၀ွ႔မယ္ၾကံတုံး ဒင္းအေနာက္ကိုလန္လန္သြားမွာ
ပင္လယ္ငါး
Posted in Poem on December 3, 2019| Leave a Comment »
ေနေရာင္ျခည္ေတာက္ပ တစ္ေန႔မွာ
ပင္လယ္ငါးဟာ ကၽြန္ေတာ့္ ေျခေခ်ာင္းေတြကုိ တုိက္ခုိက္ခဲ့တယ္
အဲဒါေၾကာင့္ ပင္လယ္မွာ ငါးရွိတယ္
ကၽြန္ေတာ္ သိခဲ့တယ္
ကၽြန္ေတာ့္ မ်က္္ခြံေတြ
ေလး
လာမွာ ကၽြန္ေတာ္ေစာင့္ေနခဲ့မယ္
ထင္တယ္
အဲဒါ မျဖစ္ခဲ့ဘူး
ေနာက္တစ္ေခါက္
ပင္လယ္ငါးနဲ႔ ေတြ႕ေတာ့
အပန္းေျဖကမ္းေျခခရီးမွာ
ပင္လယ္ငါးလည္း ေသာင္ျပင္ေပၚ အပန္းေျဖေနပုံ
သူ႔ကုိ ဆုပ္ကုိင္ဖုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ အားထုတ္ရတယ္
ေခ်ာေမြ႕ၿပီး က်စ္လ်စ္ ေႏြးေထြးတဲ့ ကုိယ္လုံးေလး
ေအးၿပီးေတာင့္တင္းလာတယ္
သူနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ဆဲဖီ႐ုိက္တယ္
ၿပီးေတာ့ သဲမႈံေတြနဲ႔ လက္ထတဲ့ေရစပ္ဆီ
လႊဲ
ပစ္လုိက္တဲ့အခါ
သူ
အေ၀းကုိ ကူးခတ္သြားေတာ့တယ္
Kanyan's Blog 