စစ္ပြဲေတြနဲ႔ သတၱိေျပာင္ေပ့မိန္းမေတြအေပၚ အႏုိင္ရခဲ့
ဒြိဟျမစ္ေတြ လြန္ေျမာက္ခဲ့တဲ့ ေယာက်္ားေတြ ..
သူမရဲ႕ စားပြဲေပၚမယ္ အ႐ိုးနဲ႔ လက္၀တ္တန္ဆာ အပုံတစ္ပုံအျဖစ္သာက်န္ခဲ့
ထာ၀ရတရားရဲ႕ မွန္ကူကြက္ေတြ ေနရာခ်ရင္း
သမုိင္းရဲ႕ ဆံပင္ျဖဴေတြ က်စ္ေပးရင္း
ေသျခင္းတရားကုိ အိမ္ေမြးတိရိစၦာန္လုိ ေမြးပစ္လုိက္တယ္
ေျခကုန္လက္ပန္းက်တဲ့အခါ ႏွပ္ကုိ အနားဖြာ အကၤ်ီလက္ထဲ ညႇစ္ပစ္လုိက္ရင္း
ဘယ္သူရယ္ ဘယ္၀ါရယ္ မဟုတ္တဲ့ တစ္ေယာက္ေယာက္ရဲ႕
ပြဲတက္၀တ္စုံကုိ ျပန္႔ရန္႔သြားေအာင္ လုပ္ေပးေနတယ္
အတိတ္ရဲ႕ ေက်းကၽြန္ဆုိေပတဲ့လည္း
ဗီးလ္နီးယပ္စ္ယူနီဗာစီတီ သမုိင္းဌာနမယ္
ရာထူးေတာ့ မွန္မွန္တက္ခဲ့တယ္
မနက္မနက္ အလုပ္ဆီအသြား ယူ႐ုိပါဟုိတယ္ေရွ႕ ျဖတ္ရေတာ့
သူမစိတ္ထဲ ဘာမွေတာ့ မျဖစ္မိ
အဲဒီမယ္ အခုေနျပန္သတိမရေတာ့တဲ့့ ခ်စ္သူတစ္ေယာက္ရဲ႕ နာမည္ကုိ သူမ ဖြဖြရြတ္ခဲ့
အဲဒီငတိက သူမေပါင္ေတြကုိ ဆြဲျဖဲခဲ့
မူရင္းကဗ်ာဆရာမ – Indrė Valantinaitė
မူရင္းကဗ်ာ – Archeologist
မူရင္းဘာသာ – လစ္သူေရးနီးယန္း
အဂၤလိပ္ဘာသာ ျပန္ဆုိသူ – Rimas Uzgiris
Leave a Reply